LANCETOGŁÓW MEKSYKAŃSKI - SPOSÓB NA KOLACJĘ

...każdemu. Zachować spokój i się nie poddawać. W moim wypadku pomogło czasowe przestawienie mojego Lancetogłowa meksykańskiego na żywy pokarm co jest dosyć kłopotliwe ze względu na trudność zdobycia odpowiedniej wielkości osesków. No i wiadomo nie jest rzeczą przyjemną skazywać niewinne noworodki na niezbyt miła śmierć. Wiadomo, że mrożonki są uśmiercane jedną z najbardziej humanitarnych metod czyli usypianie dwutlenkiem węgla. Oprócz względów humanitarnych jest to metoda dopuszczona przez polskie prawo. Dodatkowo mrożony pokarm można kupić na zapas i przechowywać przez dłuższy czas. Ale wracając do tematu samego karmienia mrożonkami i kaprysami węży podczas karmienia. Wielu hodowców radzi aby węża niejadka na czas karmienia przekładać do małego ciemnego pudełka. Twierdzą, że wąż się przez to nie rozprasza nad karmówką i nie stresuje przy konsumpcji. Podobno ta metoda działa ale z tego co czytam na forach to raczej na węże które są przyzwyczajone do takiego karmienia albo sporadycznie odmawiają pokarmu. Mój Lampropeltis mexicana mexicana wcale nie podziela tej opinii, a ja mu w tym wtóruję. Według moich obserwacji jest to stresujące dla gada. Dokładnie chodzi mi tu o samo przekładanie do pojemnika, który jest dla niego zupełnie obcy i jest terenem nieznanym. Juanita na takie przełożenie reagowała w jeden sposób. Przez trzy czy nawet cztery godziny próbowała wyjść z pojemnika, a i tak nie zwracała uwagi na karmę. Uważam, że węża sie powinno karmić w jego własnym królestwie. Tylko ważne znaleźć na to sposób.
Z moim  Meksykańskim wężem królewskim doszliśmy do pewnych wniosków i ustaliliśmy parę zasad, które obecnie sie sprawdzają.
Przed karmieniem wąż musi być rozbudzony i musi sie oswoić z obecnością swojego hodowcy. Karmić należy węża w jego własnym terrarium. Oseski należy podawać długą pincetą przynajmniej trzydziesto-centymetrową. Wąż widząc rękę zakończoną oseskiem może mieć sprzeczne sygnały. "To coś dużego może mnie podnosić, nie da się połknąć ale jakoś fajnie pachnie...". I co ciekawe zauważyłem u mojej Juanity...
Oseski powinny być do niej zwrócone tyłem, ewentualnie bokiem. Juanita nie chce atakować osesków kiedy na nią patrzą... Oczywiście podając mrożonkę trzeba tak ją cofać by Juanita nie mogła sprawdzić czy osesek jest żywy. Cały czas trzeba go cofać aż do momentu ataku. Po ataku już dla niej nie ma znaczenia czy jest żywy.
Takim oto sposobem dzisiaj Juanita zjadła rekordowo wielką karmówkę. Taka, z której zrezygnowała parę dni temu kiedy jej podałem ją głową do przodu. Tym razem nauczony doświadczeniami podałem oseska tak jakby przed nią nieporadnie uciekał. Juanita przypuściła pościg za nim coraz bardziej nerwowo wywijając swoim rozdwojonym językiem. Wyraźnie przypadł jej do gustu taki sposób polowania. W pewnym momencie uderzyła. Od tyłu zataczając łuk głową by go pochwycić w połowie ciała w najmiększym miejscu. Gdy już uznała, ze ofiara jest bezbronna przesunęła się w kierunku głowy by od tej strony swoją kolację pochłonąć. Przy tej wielkości oseska próba połknięcia od strony tylnej byłaby bardzo trudna...