Przez ostatnich parę dni Juanita sobie trawiła posiłek spożyty po wylince... Zaciekawiło mnie dziwne zachowanie u mojego Lancetogłowa meksykańskiego, a mianowicie za każdym razem po linieniu moja pupilka opuszczała mokrą kryjówkę by się zaszyć w swojej stałej suchej i najchłodniejszej siedzibie. "No nic..." pomyślałem sobie, że może jakoś polubiła wilgoć albo oprócz wilgoci jeszcze się dogrzewa. tym bardziej, że była po posiłku to wymyśliłem, że dla ułatwienia sobie trawienia tak się dogrzewa... Chociaż... Jeżeli chodzi o ciepło to ma jeszcze inną kryjówkę ale za to suchą... Ale jak wybrała to nie będę jej przecież przeszkadzał... Może to jej taki wybryk czy jakiś inny kaprys... Korzystając więc z pobytu mojego węża w innej kryjówce postanowiłem zmienić podłoże w jej głównym domku. Podniosłem korę do góry i wszystko się wyjaśniło...
Niedziela, czerwca 14. 2009
LAMPROPELTIS MEXICANA MEXICANA - NOWE ZWYCZAJE
...To nie żaden kaprys... Ani żadne widzimisię to moja nieuwaga... nadgorliwość... i nieodpowiedzialność... Kiedy Juanita przechodziła proces linienia tak się przejąłem utrzymywaniem dostatecznej wilgoci w jej wylinkowym domku, ze przy okazji zalałem jej główne schronienie. Jako, że kryjówka, w której mój Lancetogłów meksykański przygotowuje się do linienia znajduje się na wzniesieniu to podlewając ja wodą przy okazji zalewałem jej ulubioną siedzibę. I co ciekawe nie można było zauważyć spływającej wody bo ona złośliwie ściekała pod podłożem z kory jodły i zbierała się w najniższym miejscu terrarium... Tak właśnie najniżej zwykle mieszka moja Juanita... Ja osobiście jej sienie dziwię, że po zrzuceniu wylinki nie miała ochoty wrócić do siebie tylko została w "Wylinkowie"... Jej domek właściwie to już zaczął odpływać. Dobrze, że się połapałem o co chodzi bo mój Meksykański wąż królewski byłby niepocieszony z przymusowej eksmisji... Jak tylko osuszyłem i wyścieliłem jej stałe miejsce zameldowania to od razu się tam przeniosła by w spokoju sobie wchłonąć ostatni posiłek...
Ale tak naprawdę to Juanita troszkę się jakby zmieniła... To znaczy więcej przebywa teraz na półkach skalnych i częściej w ciągu dnia wystaje z domku... Za to nie chce jej sie wspinać po gałęziach... Ale co najbardziej mnie ucieszyło kiedy ją w sobotę wyprowadzałem na spacer... Na kolana... Juanita pochodziła trochę po mnie i po obwąchaniu moich rąk i koszulki zwiesiła się z przedramienia (na zdjęciu) i tak sobie wisiała prawie dziesięć minut całkowicie odprężona węsząc tylko wtedy kiedy pies przeszedł po pokoju...
STRONA GŁÓWNA
