mkey's Snake Blog

Tak jak przypuszczałem Juanita przeszła linienie już w środę późnym wieczorem... Zrzuciła jak zwykle całą nienaruszoną wylinkę. Trwało to może pięć czy dziesięć minut... porównałem poprzednią wylinkę z obecną i wychodzi, że przyrostu jest około pięć centymetrów... Wiem, że to nie jest miarodajne mierzenie ale przynajmniej widać, że rośnie... No bo jak je to rośnie... Tym razem nietypowo po wylince nie dałem jej jeść... W zasadzie nie wiem czemu... Ale jakoś widziałem, że za bardzo się nie pali do kolacji więc dopiero dzisiaj ją nakarmiłem.... Już tradycyjnie dostała dwie mniejsze myszy masto... Niestety nie mogę trafić na większe... No ale jak na razie nie widać żeby jej taka ilość jedzenia przeszkadzała... Właściwie to widać, że jeszcze by coś małego zjadła ale jak nie zje to nie ma tragedii... Po kolacji mój Lancetogłów meksykański poszedł spać, a ja zająłem się dekoracją nowego terrarium... Dekoracją i montażem oświetlenia... Tak prawdę powiedziawszy to już niedługo będzie przeprowadzka... Dzisiaj umieściłem w jej nowym lokum sztuczne roślinki... trochę mi to zajęło bo trzeba było je przerabiać tak by mnie zadowoliły ale juz jet tak jak ma być... Hmmm... Naprawdę to jeszcze mi zabrakło paru rośłinek ale nie ma problemu... Zanim Juanita się przeprowadzi braki w zieleninie uzupełnię...

Moja miła Juanita już na dniach ma zamiar przejść. W sumie to nawet nie na dniach bo jest już w fazie trzeciej linienia i o ile się dobrze orientuję to powinna jeszcze dzisiaj... no może najpóźniej jutro przejść proces linienia. Jak zwykle czekam na owe wydarzenie z niecierpliwością. Tym bardziej, że będzie to chyba już ostatnia wylinka mojego Lancetogłowa meksykańskiego w starym terrarium. Nowe terrarium już zostało prawie ukończone. Jeszcze zostało tylko wyposażyć je w liście i gałązki... takie gadżety do zapewnienia Juanicie intymności... No i najważniejsze... Trzeba do końca skonstruować i zaprogramować termoregulator z funkcją zarządzania światłem. Będzie to takie urządzenie, które ma w nocy utrzymywać niższą temperaturę no i oczywiście mieć zgaszone oświetlenie... Za to w dzień temperatura będzie utrzymywana wyższa i dodatkowo będzie włączone światło... ekspozycyjne... Ile ja się musiałem naszukać by schemat tego urządzenia znaleźć... rozpracować program dla mikroprocesora... Ale to nic w porównaniu z satysfakcją jaka będzie moim udziałem kiedy całość będzie pracować... No nic na razie więcej nie napiszę ale kidy już Juanita zawita w nowym środowisku wtedy zdam relację i to jak najobszerniejszą z prac wykonanych przy terrarium...

Aż wstyd, że tak zaniedbałem informowanie Szanownych Czytelników o życiu mojego Lancetogłowa meksykańskiego. Na wstępie podam suche fakty. A więc w piątek Juanita dostała jeść. Z braku odpowiedniejszej karmówki ponownie musiałem zastosować karmienie dwoma mniejszymi myszami masto. No ale Juanicie i tak się to podobało. Właściwie to nie tak bardzo bo po zjedzeniu ostatniej, drugiej porcji Juanita dalej chyba była niedojedzona. Potem jak zwykle poszła spać ale już wczoraj żywo sobie hasała po terrarium czego skutki musiałem potem sprzątać. Bardzo śmierdziało. A i wielkość kupy była też słuszna. No nic na razie na tyle bo zadanie mam wielkie przed sobą. Dalej ostro pracuję nad nowym terrarium. Co prawda prace są daleko posunięte bo dzisiaj już pokrywałem kolorem ściany. Dokładniej część ścian Tak więc można się domyślić na jakim etapie moje prace. A przy okazji w wolnych chwilach bawię się termoregulatorem. Staram się dla niego napisać oprogramowanie tak by odpowiadał moim... to znaczy Juanity potrzebom. Na razie na wyświetlaczu można sobie zobaczyć datę i godzinę... Heh... Temperaturę też wskazuje ale za to jakąś z kosmosu bo na pewno nie jest to odpowiednio obliczona temperatura... No nic... Jak się oswoję z bascomem to oprogramuję dokładniej owo urządzenie...

Jak tego oczekiwałem Juanita zjadła dzisiejszą kolację bez marudzenia. Po prostu dałem jej małe dwie myszy masto. Bez ociągania rzuciła się na posiłek... Wsunęła go w tempie ekspresowym tak, że pomyślałem sobie czy nie podać jej myszy zwykłej. Jak pomyślałem tak zrobiłem. Co na to mój Lampropeltis mexicana mexicana? A czegóż się można było spodziewać. Totalna ignorancja. Mysz równa się nic do jedzenia... Trudno...

Dzisiaj przeprowadzałem test na przyswajanie przez mojego Lancetogłowa meksykańskiego myszy. Jak się spodziewałem Juanita nawet nie zaszczyciła wzrokiem podanej białej myszy. No cóż, trzeba będzie karmić myszami masto i oseskami szczurzymi. Swoją drogą ciekawe czemu akurat myszy nie chce moja Juanita jadać. Ogólnie to przecież nie wiele się różnią od mysz masto. Chociaż takie różnice jak kolor czy długość futra czy ogona może mieć tu kluczowe znaczenie. Bo jak zauważyłem myszy mają na przykład dłuższą sierść co może się wężowi mojemu nie podobać czy nieprzyjemnie w gardle drapać. Trudno. Będzie jej trzeba podać już te masto. Co prawda mam tylko takie maleńkie ale za to dwie może akurat się skusi na podwójne danie. Zauważyłem, że Juanita za bardzo nie lubi jeść kolacji w porcjach. Zazwyczaj jeżeli nawet dostaje za małą karmówkę to raczej drugą porcję porzuca. Za to jest wtedy szybciej głodna bo wtedy potrafi się skusić na jedzenie już po czterech dniach. Kiedy dostaje duż masto mysz to zwykle interesuje się jedzeniem po pięciu czy sześciu dniach. Zobaczymy co tym razem wymyśli w tej sprawie.

Po dwóch dniach od karmienia. Tak bo w niedzielę mój Lampropeltis mexicana mexicana pochłonął sporej wielkości mysz masto. Chyba już na stałe jej posmakowały te gryzonie. Tak bardzo, że je bardzo gwałtownie atakuje tak, że pomimo mojej gotowości na taki atak i tak się zawsze wystraszę. Bo robi to w doskonały sposób. Mój Lancetogłów meksykański najpierw bardzo powoli się zbliża do karmówki... Węszy i sprawia wrażenie, że jej wcale jedzenie nie interesuje by w ułamku sekundy uderzyć i porwać ofiarę... Potem sobie przez czas jakiś wsuwa i idzie odpocząć. Właśnie po niedzielnym posiłku Juanita na trawienie wybrała sobie półkę skalną. Nigdzie się z niej nie ruszała aż do dzisiaj. Rano kiedy jeszcze prawie ciemno było Juanita wstała, rozprostowała kości i przeszła najpierw koło wodopoju gdzie chwilkę przystanęła by się napić wody... Kiedy już ruszyła znowu to od razu swe kroki skierowała do kupy mchu... Tam jakiś czas pogmerała, poukładała się by zastygnąć bez ruchu... Teraz właśnie tam śpi i tylko jak się zbliżę to od czasu do czasu wystawia głowę i kontroluje sytuację... Jak na razie nie ma zamiaru się stamtąd ruszać... No chyba, że ją jeszcze dziś przyciśnie... No bo chyba właśnie czas na kupkę się zbliża...
Jeszcze chciałem dodać, że prace nad nowym terrarium trwają...

Już wczoraj Juanita wyszła na pierwszy spacerek. W sumie był to raczej tylko spacer za potrzeba bo niezbyt chętnie jeszcze spacerowała. W zasadzie to wyszła zrobiła swoje, chwilę pochodziła przy szybie i znowu się schowała do domku... Trochę szkoda bo po w związku z ostatnią wylinką mało co ją widziałem. Jak nigdy jeszcze przedtem tym razem w trakcie jej przygotowań do wylinki prawie wcale jej nie przeszkadzałem... Teraz znowu dzień po wylince dostała jeść, tak więc też nie wolno mojej wężycy było przeszkadzać... To i jej nie niepokoiłem... Co zauważyłem... To, że wczoraj była jakby bardzo nieśmiała po wyjściu z kryjówki... Po prostu się napinała... Tak jakby zapomniała gdzie jest i kto się do niej zbliża... Nie wiem czy po prostu zapomniała już mnie przez ten czas czy po prostu taki miała humor... Niestety nie powie mi tego tym bardziej, że już dzisiaj sytuacja była odmienna... Co prawda najpierw była trochę nerwowa... Ale to zrzucę na to, że jak się komuś chce iść za potrzebą to może być nerwowy... Ale jak się już załatwiła to sprawy przybrały dla mnie pomyślny obrót...

Już jestem teraz pewien, że zwykłych myszy laboratoryjnych Juanita nie ma ochoty jeść. Właśnie dzisiaj bez żadnych oporów zjadła, a właściwie pochłonęła masto-mysz, po którą musiałem się specjalnie wybrać do sklepu. Niby miałem w zamrażalniku zapas ale ostatnio nasza lodówka coś strasznie zaczęła świrować i parę razy sama się odlodziła więc zbytnio nie ufałem zapasowi pożywienia dla mojego węża. Najpewniejsza była jednak świeżo zakupiona masto-mysz. Oczywiście nie dostała jej żywej bo jak już wcześniej pisałem staram się by moja Juanita była pacyfistką... No bo wegetarianką już nie może... Natura jest od niej silniejsza... Ale nie było dzisiaj obaw przy karmieniu, że miała by wydziwiać... Rzuciła się ochoczo na podany posiłek... Zaciągnęła w pobliże domku i połknęła... Niezmiernie mnie to ucieszyło... Jak zwykle...
Jeszcze przed karmieniem wywabiłem Juanitę na ręce... Jak to u niej w naturze wyszła bez żadnego zwlekania... Coś musiałem sprawdzić odnośnie wczorajszych obserwacji...

Nareszcie po długim okresie oczekiwania, kiedy to miałem bardzo mało okazji do oglądania mojego Lancetogłowa meksykańskiego Juanita zrzuciła wylinkę. Już od samego popołudnia byłem wręcz przekonany, że zrzucenie wylinki jeszcze dzisiaj w nocy nastąpi. Lecz przed samym aktem odnowienia skóry mojej wężycy musiałem u niej w terrarium posprzątać... Zrobiła mi po południu dużej wielkości niespodziankę... I to naprawdę sporej wielkości... Przy okazji sprzątania kupy stwierdziłem, że należy porządnie wypłukać kamyczki, na których akurat teraz Juanicie się zdarzyło narobić... Powyciągałem wszystkie i je myłem, płukałem i suszyłem, a tymczasem Juanita siedziała we mchu i tylko ogon było widać. Po sprzątaniu moja uwaga została odwrócona od mojego Lampropeltisa mexicana mexicana... Dopiero po jakimś czasie zajrzałem do terrarium... A tu już Juanita już odświeżona na mnie patrzy... Wspaniałe kolory znowu odzyskały swoją czystość... Jak na razie kolejna wylinka zrzucona perfekcyjnie w całości... Oby tak dalej...
Przy okazji coś dzisiaj zauważyłem ciekawego w zachowaniu Juanity...

Od ostatniego posiłku Juanita zdecydowanie sie uspokoiła.Na razie nie przypomina swoim zachowaniem niedawnego, rozbuchanego węża. Zastanawiałem czy znalazł sie powód uspokojenia i znalazłem. Juanita po raz kolejny przygotowuje się do zrzucenia wylinki... Co prawda prawie się nie rusza ale jeszcze się nieraz trafi chwila szaleństw po całym terrarium. Ale i tak teraz Juanita siedzi większość czasu na dachu domku. Z tamtego miejsca ma wspaniały widok... Juanita lubi nieraz tam siedzieć i obserwować co na podłodze słychać... Ale wracając do wylinki to czekamy i czekać będziemy...

Tak jak przypuszczałem myszy dla mojej Juanity nie są czymś co można jeść. No przynajmniej nie takie, których sierść przypomina laboratoryjny fartuch, a oczy jak u wampira... Nie! Takim dziwolągom mój Lancetogłów meksykański mówi zdecydowanie - NIE! Wczoraj Juanicie podałem do wsunięcia białą myszkę, a ona co na to? No właśnie nic. Absolutnie nic... Zero zainteresowania... Nawet się nie obejrzała... Czyżby takie pożywienie było niejadalne? No chyba tak... Może jakby długo nic nie jadła to ewentualnie by zjadła ale kiedy przerwa między posiłkami wynosi zaledwie tydzień to po co się porywać na niesmaczny kąsek? Ale za to ku mojej radości kiedy...

Wreszcie sie obudziła. Po ostatnim posiłku, na który składała się mysz masto Juanita troszkę dłużej niż zwykle sobie odpoczywała. Widać więcej potrzeba na strawienie zwierzątka z futrem. Ale już dzisiaj zaczęła sobie hulać po swoim królestwie. Oczywiście nie omieszkała pozbyć się zbędnego balastu (śmierdzącego), który tym razem był ogromny... Oczywiście w odniesieniu do wcześniejszych kupek. Zastanawiam sie czy teraz po tej myszy mój Lancetogłów meksykański wreszcie zacznie wcinać dorosłe myszy... Mam ich trochę przygotowanych w zamrażarce... Jak nie to i tak mam na wszelki wypadek szczurze oseski... Mogła by teraz zacząć jeść coś większego bo taki osesek dla niej to nic wielkiego i już jest głodna po czterech dniach... Zobaczymy przy kolejnym karmieniu... Na razie niech sobie trochę polata po terrarium dla zachowania kondycji...

Dzisiaj nakarmiłem moją Juanitę. Nareszcie mój Lancetogłów meksykański zabrał się poważnie za jedzenie. Od jakiegoś czasu nie za bardzo miała ochotę na cokolwiek poza szczurzymi oseskami. Nie wiem czemu ale tak sobie ubzdurała i nie miałem na to żadnego wpływu... W sumie niby jadła co cztery czy pięć dni ale czyż taki wyrośnięty osesek szczurzy może być wystarczający? Według mnie nie... Ale dzisiaj wreszcie udało się! I to bez żadnych ceregieli. Podałem rozmrożoną, szarą mysz, a Juanita zaatakowała jak należy... Właściwie to ona ostatnio rzadko atakowała. Raczej wybierała spokojny posiłek. Podnosiła karmówkę bardzo spokojnie i spokojnie też jadła... Ale nie tym razem. Dzisiaj zaatakowała, dusiła, przewracała się i zaczęła jeść... No i zjadła całą mysz. Po takim posiłku znowu widać, że mój Lampropeltis mexicana mexicana jadł. Wyraźnie widać zgrubienie na ciele mojej wężycy... Taki obrót sprawy cieszy...

Długo nic nie piszę bowiem zajęty jestem przygotowywaniem dawnego terrarium Juanity do przyjęcia nowych lokatorów. Tak dzisiaj mają do nas przybyć dwie panny gekonowe i dlatego ich podwórko musi być gotowe na ich przyjęcie. A co u mojej Juanity? No to po kolei... Przedwczoraj zrobiłem w jej terrarium potężne porządki. Wymyłem szyby dokładnie, wszystkie podłogi... No błysk... Zajęło mi to chyba z godzinę kiedy to Juanita siedziała na fotelu z moją panią herpetolog czyli moją żoną... No tak czysto to u mojego Lancetogłowa meksykańskiego dawno nie było... Oczywiście małe zmiany w wystroju czy rozłożeniu sprzętu Juanita przyjęła radośnie i wszystko dokładnie posprawdzała.
A teraz żywienie mojej wężycy... No to po sprzątaniu podałem jej takiego niedużego oseska szczurzego ale mój Lapropeltis mexicana mexicana tylko go wziął w pysk po czym po chwili porzucił... Nie wiem czemu to zrobiła tym bardziej kiedy wczoraj podałem jej tego samego oseska (oczywiście został ponownie zamrożony) to go przy podawaniu zaatakowała tak choćby miał jej uciec... Niestety mimo, że Juanita po zjedzeniu takiej małej kolacyjki dalej wykazywała chęci na dokładkę nie miałem już więcej żadnych przysmaków bowiem dopiero dzisiaj będę zakupował jedzenie dla niej w różnych rozmiarach i maściach... Trudno musi poczekać... Teraz sobie leży na chłodnym domku i patrzy na mnie swoimi ciemnymi ślepkami...

Dawno mnie tak Juanita nie wystraszyła jak dzisiaj. Jako, że zauważyłem iż moja wężyca wykazuje pewne oznaki chęci spożycia jakiegoś pysznego posiłku postanowiłem ją nakarmić... Z tym, że oczywiście najpierw mój Lancetogłów meksykański maił zamiar się przejść trochę po mojej ręce i koszulce co uczynił zaraz jak tylko otworzyłem terrarium w celu uzupełnienia czystej wody... Nie było zaskoczeniem jej ochocze wyjście na moją rękę... W takim razie postanowiłem trochę ją ponosić zanim przejdziemy do kolacji... Trochę się pobujała po mnie... Trochę pobiegała po fotelu... O przypomniało mi się wczoraj też chodziła na spacerze. Podczas wczorajszej przechadzki była odwiedzić stół kuchenny i wcisnęła się pod drewnianą miskę i kiedy chodziła pod nią to kręciła tak jakby to jakieś duchy robiły... Przynajmniej tak to z góry wyglądało... Bardzo nas to rozbawiło... Ale wracam już do dzisiejszego karmienia...