WYLINKA ZA DNI PARĘ...

...No właśnie co może cieszyć hodowcę jak nie rozwój jego podopiecznego. Co może cieszyć bardziej jak nie możliwość obserwowania jak starania przynoszą efekty... Jak zwierzę ma apetyt... Właśnie apetyt to kluczowa sprawa... Szczególnie po przejściach jakie miałem w obcowaniu z wężami... Może ktoś wie, a może nie... Juanita nie jest moim pierwszym wężem. Niestety pierwsze jakie miałem węże to były po kolei dwa węże zbożowe... Niestety...
Nie było dane mi się nimi cieszyć... Pierwszy był Sznurek, którego ze smutkiem wspominam... Miał on jakieś zaburzenia układu pokarmowego i po każdym posiłku wymiotował co doprowadziło go po około miesiącu do śmierci...
Drugi mój wąż to był Duszek... Niestety on nawet nie chciał wziąć pokarmu do pyska i nigdy u mnie nie zjadł ale co zastanawiające odszedł już po niecałych dwóch tygodniach pobytu u mnie...
Potem się okazało, że oba wężyki były z tego samego miotu czy jajo składania... No i co jeszcze sie okazało? Całe ich rodzeństwo też padło. Nie wiem czy to jakaś skaza genetyczna i już się nie dowiem...
Ale po tych przejściach i po opisywanym wcześniej strajku żywieniowym Juanity mam przeczulenie na punkcie karmienia i przez to pomimo, że ona już je bez problemów to i tak zawszę drżę o jej zdrowie...