Niby zwykły dzień bo cały prawie Juanita spędziła w kryjówce z mchu. Zbytnio się nawet nie wychylała... Za to wieczorem wyszła na przechadzkę kiedy to miałem szansę się z nią przywitać... Podeszła i mnie obwąchała, a że robiłem porządek w mchowej kryjówce to z zainteresowaniem mnie wąchała i obserwowała co sie dzieje. Oczywiście zaraz potem musiała zmiany zatwierdzić po uprzedniej inspekcji... Nie iem jak kontrola wypadła ale po chwili ułożyła się w najzimniejszej części terrarium i to na dachu domku. Tak ładnie wyglądała, że musiałem jej zrobić zdjęcie, którym się z Wami wszystkimi dzielę...
Poniedziałek, kwietnia 19. 2010
ZWYKŁY DZIEŃ
Sobota, kwietnia 17. 2010
ROZKŁAD TEMPERATUR W TERRARIUM
Tak jak przypuszczałem Juanita zjadła wieczorem kolację jeszcze w tą środę. Co prawda jakoś bez entuzjazmu się za to zabrała ale najważniejsze, że zjadła. Nie wiem czy ten jakby mniejszy brak apetytu jest związany z przenosinami mojego Lancetogłowa meksykańskiego czy po prostu ma taki chwilowy kaprys. Co prawda w nowym terrarium zauważyłem, że Juanita siedzi w zimnych stosunkowo miejscach i dosyć rzadko się dogrzewa, a w nowym terrarium dokładnie można zauważyć jakie ma preferencje termiczne bo jest tam bardzo zróżnicowana temperatura od 24°C do 37°C. I co prawda Juanita siedzi w chłodniejszych miejscach to nieraz się w tych najcieplejszych położy. A jeszcze jedno takie małe unowocześnienie jeśli chodzi temperatury... Od godziny jedenastej przed południem do godziny siedemnastej ma ustawioną temperaturę wyższą czyli w miejscu pomiaru 28°C co daje 24 w najzimniejszym miejscu a prawie 40°C w najcieplejszym. Pozostałą część doby ma ustawioną niższą temperaturę czyli w miejscu pomiaru 22°C co w ogólnym rozrachunku pozwala na zbicie temperatury do 24°C w całym terrarium oprócz wyspy ciepła pod żarówką gdzie jest wtedy około 35°C. Tak więc różnice temperatur ma potężne jak na taki zbiornik. Mam nadzieję, że taki rozkład temperatur daje namiastkę naturalnych wahań temperatury w Meksyku...
A przy okazji to dzisiaj już Juanita wyszła za potrzebą po środowym posiłku...
Niedziela, kwietnia 4. 2010
ADAPTACJA WĘŻA
Na początek chciałem zwrócić uwagę na różnicę jaką widać na zdjęciach obok... Na pierwszym zdjęciu mój Lancetogłów meksykański dwudziestego piątego czerwca dwa tysiące dziewiątego roku... Drugie zdjęcie to Juanita wczoraj... Prawda? Widać różnicę... Kiedyś była to taka maleńka sznurówka, a teraz wąż pełną gębą... Już jest dosyć duża ale mam taką cichą nadzieję, że jeszcze urośnie bo widziałem węże z jej podgatunku i były jeszcze większe i masywniejsze... Ale jak Juanita więcej nie urośnie to nic złego... I tak jest najpiękniejszym wężem na Świecie... Tylko teraz ma małe problemy aklimatyzacyjne... Co prawda po przenosinach jadła już i niby to powinno być takim jakby dowodem, że jest już u siebie ale...
Ciąg dalszy "ADAPTACJA WĘŻA" »Wtorek, marca 30. 2010
KOLACJA W NOWYM MIEJSCU...
Dzisiaj wreszcie poważyłem się spróbować nakarmić Juanitę po przeprowadzce. Pomimo upłynięcia już trzech dni od kiedy mój Lancetogłów meksykański mieszka w nowym terrarium miałem niejakie obawy, że na kolację zareaguje negatywnie. Przyglądając się Juanicie przez ostatnie dni jak się oswajała z nowym miejscem zauważyłem, że nie jest jeszcze całkowicie wyluzowana. Zdarza się jej jeszcze dosyć nerwowo reagować na otoczenie... Chociaż już coraz częściej pojawiała się poza kryjówkami to jednak cały czas była gotowa się w razie czego wycofać. Niby wyszła mi nawet na ręce ale widać dokładnie było, że nie jest jeszcze zbyt spokojna... No ale pomyślałem, że już czas coś dać mojej wężycy przekąsić bo w zasadzie to już zapomniałem kiedy wcześniej jadła... Więc rozmroziłem dwa spore oseski szczurze...
Ciąg dalszy "KOLACJA W NOWYM MIEJSCU..." »Wtorek, lutego 16. 2010
W KUPIE MCHU ZASZYTY WĄŻ
Po dwóch dniach od karmienia. Tak bo w niedzielę mój Lampropeltis mexicana mexicana pochłonął sporej wielkości mysz masto. Chyba już na stałe jej posmakowały te gryzonie. Tak bardzo, że je bardzo gwałtownie atakuje tak, że pomimo mojej gotowości na taki atak i tak się zawsze wystraszę. Bo robi to w doskonały sposób. Mój Lancetogłów meksykański najpierw bardzo powoli się zbliża do karmówki... Węszy i sprawia wrażenie, że jej wcale jedzenie nie interesuje by w ułamku sekundy uderzyć i porwać ofiarę... Potem sobie przez czas jakiś wsuwa i idzie odpocząć. Właśnie po niedzielnym posiłku Juanita na trawienie wybrała sobie półkę skalną. Nigdzie się z niej nie ruszała aż do dzisiaj. Rano kiedy jeszcze prawie ciemno było Juanita wstała, rozprostowała kości i przeszła najpierw koło wodopoju gdzie chwilkę przystanęła by się napić wody... Kiedy już ruszyła znowu to od razu swe kroki skierowała do kupy mchu... Tam jakiś czas pogmerała, poukładała się by zastygnąć bez ruchu... Teraz właśnie tam śpi i tylko jak się zbliżę to od czasu do czasu wystawia głowę i kontroluje sytuację... Jak na razie nie ma zamiaru się stamtąd ruszać... No chyba, że ją jeszcze dziś przyciśnie... No bo chyba właśnie czas na kupkę się zbliża...
Jeszcze chciałem dodać, że prace nad nowym terrarium trwają...
Czwartek, lutego 11. 2010
WĄŻ I CZŁOWIEK SŁOŃ
Już wczoraj Juanita wyszła na pierwszy spacerek. W sumie był to raczej tylko spacer za potrzeba bo niezbyt chętnie jeszcze spacerowała. W zasadzie to wyszła zrobiła swoje, chwilę pochodziła przy szybie i znowu się schowała do domku... Trochę szkoda bo po w związku z ostatnią wylinką mało co ją widziałem. Jak nigdy jeszcze przedtem tym razem w trakcie jej przygotowań do wylinki prawie wcale jej nie przeszkadzałem... Teraz znowu dzień po wylince dostała jeść, tak więc też nie wolno mojej wężycy było przeszkadzać... To i jej nie niepokoiłem... Co zauważyłem... To, że wczoraj była jakby bardzo nieśmiała po wyjściu z kryjówki... Po prostu się napinała... Tak jakby zapomniała gdzie jest i kto się do niej zbliża... Nie wiem czy po prostu zapomniała już mnie przez ten czas czy po prostu taki miała humor... Niestety nie powie mi tego tym bardziej, że już dzisiaj sytuacja była odmienna... Co prawda najpierw była trochę nerwowa... Ale to zrzucę na to, że jak się komuś chce iść za potrzebą to może być nerwowy... Ale jak się już załatwiła to sprawy przybrały dla mnie pomyślny obrót...
Ciąg dalszy "WĄŻ I CZŁOWIEK SŁOŃ" »Sobota, lutego 6. 2010
WŁAŚCIWIE TO MASTO-MYSZY SĄ EKSTRA!
Już jestem teraz pewien, że zwykłych myszy laboratoryjnych Juanita nie ma ochoty jeść. Właśnie dzisiaj bez żadnych oporów zjadła, a właściwie pochłonęła masto-mysz, po którą musiałem się specjalnie wybrać do sklepu. Niby miałem w zamrażalniku zapas ale ostatnio nasza lodówka coś strasznie zaczęła świrować i parę razy sama się odlodziła więc zbytnio nie ufałem zapasowi pożywienia dla mojego węża. Najpewniejsza była jednak świeżo zakupiona masto-mysz. Oczywiście nie dostała jej żywej bo jak już wcześniej pisałem staram się by moja Juanita była pacyfistką... No bo wegetarianką już nie może... Natura jest od niej silniejsza... Ale nie było dzisiaj obaw przy karmieniu, że miała by wydziwiać... Rzuciła się ochoczo na podany posiłek... Zaciągnęła w pobliże domku i połknęła... Niezmiernie mnie to ucieszyło... Jak zwykle...
Jeszcze przed karmieniem wywabiłem Juanitę na ręce... Jak to u niej w naturze wyszła bez żadnego zwlekania... Coś musiałem sprawdzić odnośnie wczorajszych obserwacji...
LANCETOGŁÓW MEKSYKAŃSKI ZRZUCIŁ WYLINKĘ
Nareszcie po długim okresie oczekiwania, kiedy to miałem bardzo mało okazji do oglądania mojego Lancetogłowa meksykańskiego Juanita zrzuciła wylinkę. Już od samego popołudnia byłem wręcz przekonany, że zrzucenie wylinki jeszcze dzisiaj w nocy nastąpi. Lecz przed samym aktem odnowienia skóry mojej wężycy musiałem u niej w terrarium posprzątać... Zrobiła mi po południu dużej wielkości niespodziankę... I to naprawdę sporej wielkości... Przy okazji sprzątania kupy stwierdziłem, że należy porządnie wypłukać kamyczki, na których akurat teraz Juanicie się zdarzyło narobić... Powyciągałem wszystkie i je myłem, płukałem i suszyłem, a tymczasem Juanita siedziała we mchu i tylko ogon było widać. Po sprzątaniu moja uwaga została odwrócona od mojego Lampropeltisa mexicana mexicana... Dopiero po jakimś czasie zajrzałem do terrarium... A tu już Juanita już odświeżona na mnie patrzy... Wspaniałe kolory znowu odzyskały swoją czystość... Jak na razie kolejna wylinka zrzucona perfekcyjnie w całości... Oby tak dalej...
Przy okazji coś dzisiaj zauważyłem ciekawego w zachowaniu Juanity...
Piątek, stycznia 29. 2010
NIEDALEKO OD WYLINKI...
Od ostatniego posiłku Juanita zdecydowanie sie uspokoiła.Na razie nie przypomina swoim zachowaniem niedawnego, rozbuchanego węża. Zastanawiałem czy znalazł sie powód uspokojenia i znalazłem. Juanita po raz kolejny przygotowuje się do zrzucenia wylinki... Co prawda prawie się nie rusza ale jeszcze się nieraz trafi chwila szaleństw po całym terrarium. Ale i tak teraz Juanita siedzi większość czasu na dachu domku. Z tamtego miejsca ma wspaniały widok... Juanita lubi nieraz tam siedzieć i obserwować co na podłodze słychać... Ale wracając do wylinki to czekamy i czekać będziemy...
Niedziela, stycznia 24. 2010
MASTO KONTRA MYSZ
Tak jak przypuszczałem myszy dla mojej Juanity nie są czymś co można jeść. No przynajmniej nie takie, których sierść przypomina laboratoryjny fartuch, a oczy jak u wampira... Nie! Takim dziwolągom mój Lancetogłów meksykański mówi zdecydowanie - NIE! Wczoraj Juanicie podałem do wsunięcia białą myszkę, a ona co na to? No właśnie nic. Absolutnie nic... Zero zainteresowania... Nawet się nie obejrzała... Czyżby takie pożywienie było niejadalne? No chyba tak... Może jakby długo nic nie jadła to ewentualnie by zjadła ale kiedy przerwa między posiłkami wynosi zaledwie tydzień to po co się porywać na niesmaczny kąsek? Ale za to ku mojej radości kiedy...
Ciąg dalszy "MASTO KONTRA MYSZ" »Czwartek, stycznia 21. 2010
SPACER PO MYSIEJ KOLACJI
Wreszcie sie obudziła. Po ostatnim posiłku, na który składała się mysz masto Juanita troszkę dłużej niż zwykle sobie odpoczywała. Widać więcej potrzeba na strawienie zwierzątka z futrem. Ale już dzisiaj zaczęła sobie hulać po swoim królestwie. Oczywiście nie omieszkała pozbyć się zbędnego balastu (śmierdzącego), który tym razem był ogromny... Oczywiście w odniesieniu do wcześniejszych kupek. Zastanawiam sie czy teraz po tej myszy mój Lancetogłów meksykański wreszcie zacznie wcinać dorosłe myszy... Mam ich trochę przygotowanych w zamrażarce... Jak nie to i tak mam na wszelki wypadek szczurze oseski... Mogła by teraz zacząć jeść coś większego bo taki osesek dla niej to nic wielkiego i już jest głodna po czterech dniach... Zobaczymy przy kolejnym karmieniu... Na razie niech sobie trochę polata po terrarium dla zachowania kondycji...
Niedziela, stycznia 10. 2010
GWAŁTOWNY ATAK WĘŻA!
Dawno mnie tak Juanita nie wystraszyła jak dzisiaj. Jako, że zauważyłem iż moja wężyca wykazuje pewne oznaki chęci spożycia jakiegoś pysznego posiłku postanowiłem ją nakarmić... Z tym, że oczywiście najpierw mój Lancetogłów meksykański maił zamiar się przejść trochę po mojej ręce i koszulce co uczynił zaraz jak tylko otworzyłem terrarium w celu uzupełnienia czystej wody... Nie było zaskoczeniem jej ochocze wyjście na moją rękę... W takim razie postanowiłem trochę ją ponosić zanim przejdziemy do kolacji... Trochę się pobujała po mnie... Trochę pobiegała po fotelu... O przypomniało mi się wczoraj też chodziła na spacerze. Podczas wczorajszej przechadzki była odwiedzić stół kuchenny i wcisnęła się pod drewnianą miskę i kiedy chodziła pod nią to kręciła tak jakby to jakieś duchy robiły... Przynajmniej tak to z góry wyglądało... Bardzo nas to rozbawiło... Ale wracam już do dzisiejszego karmienia...
Ciąg dalszy "GWAŁTOWNY ATAK WĘŻA!" »Piątek, stycznia 8. 2010
CZYŻBY WĄŻ SIĘ USPOKOIŁ?
Minęły dopiero dwa dni od karmienia, a już Juanita wyszła dziś wieczorem na kupkę... Wydaje mi się, że dosyć szybko przeszedł ostatni posiłek przez jej doskonały układ trawienny. Ciekawi mnie to, że okresy pomiędzy posiłkiem a pierwszym wydaleniem są tak nieregularne... Zawsze w jej terrarium panują takie same warunki... A raz to są dwie doby to znowu innym razem nawet cztery... Wiadomo, że jest to związane z wyborem miejsca wypoczywania węża... Ale... Na przykład teraz cały czas po posiłku spała w swojej starej, niedocenianej przez długi czas kryjówce, która stoi w najzimniejszym miejscu terrarium i minęły dwie doby. Znowu zdarzało się, że trawiła pomiędzy konarami gdzie jest cieplej i spała tam aż cztery doby... Niby wyższa temperatura powinna skrócić czas trawienia, a nie całkiem do końca się to zgadza... A nawet się przyznam, że obecnie temperatura w Wężowym Zakątku jest trochę niższa niż kiedyś... Bo jakieś dwa miesiące temu zmniejszyłem temperaturę z 27,4°C na 26,2°C... Obserwując moją wężycę przez ten czas nie zauważyłem żeby ta zmiana jakoś wpłynęła na Juanitę... Dopiero teraz...
Ciąg dalszy "CZYŻBY WĄŻ SIĘ USPOKOIŁ?" »Poniedziałek, grudnia 28. 2009
CZAS ŚWIĄT...
Długo nic nie pisałem... Ale jedna jest zasada u mnie, że podczas świąt oraz w trakcie mojego letniego urlopu nie kożystam z komputera poza niezbędne minimum... Czyli w zasadzie odbieranie samych maili... Chociaż czas świąteczny już minął to dla mnie był przedłużony o jeden dzień... Taki mały prezent gwiazdkowy od kodeksu pracy, który gwarantuje mi dzień wolny za święto wypadające w sobotę... Ja za ten gest dziękuję bowiem miałem dzięki temu cztery dni wolnego, kiedy to mogłem się do woli opychać... A jako, że mowa o opychaniu to nie można nie wspomnieć, że i moja Juanita też miała w piątek swój świąteczny obiadek czy to kolację... Zjadła dużego szczurzego oseska... Próbowałem jej dać jeszcze jednego zdecydowanie mniejszego ale moja wężyca poszła spać... Widać ten jeden jej wystarczył... Co prawda nie na całkiem długo bo już wczoraj harcowała po całym terrarium i teraz też sobie spaceruje chociaż trochę przystopowała bo wygląda na to, że niedługo kolejny raz zrzuci wylinkę... Już teraz zrobiła się ciemniejsza i częściej przebywa we mchu gdzie ma więcej wilgoci niż gdziekolwiek indziej w terrarium... Na tej krótkiej relacji dzisiaj kończę bo jeszcze ma wolne więc póki co komputer musi odpoczywać... Obiecuję jednak, że znowu się odezwę by opisać cóż tam nowego u Juanity słychać...
Sobota, grudnia 19. 2009
KOLEJNE KAMYCZKI
Wczoraj będąc w sklepie wpadłem na pomysł żeby dokupić Juanicie jeszcze kilogram kamyczków. Czemu taki pomysł? No bo Juanita tak sobie upodobała przekopywanie owych otoczaków, że aż żal, że ich tak mało miała. Dokupiłem średniej wielkości w kolorze podchodzącym pod czerwień. Oczywiście zaraz po powrocie ze sklepu wygotowałem kamyki i po wystudzeniu wrzuciłem je do terrarium... Mój Lancetogłów meksykański od razu skorzystał z okazji i zaczął próby zakopania się. Bardzo pociesznie przy tym szaleństwie Juanita wyglądała... Bo co udało jej się trochę głowę schować to zaraz kamyk się obsuwał i była znowu na wierzchu... To ona znowu brała się za robotę i ponownie próbowała się schować...
Ciąg dalszy "KOLEJNE KAMYCZKI" »